گفتن از شأن تو چه دشوار است

“اهل بیت نبوتی” آقا

“مهبط الوحی” و “معدن الرحمه”

تو تمام کرامتی آقا

عادت و خلق و خویتان احسان

“أمرُکُم رشد” و حرفتان نور است

من چه گویم که” شأنکم حقٌ ”

ذهن من از مقامتان دور است

خط به خط جامعه کبیره تویی

چه نیازی به وصف من داری؟

سلب تو نور و نسل تو نور است

فوق نوری فراتری، آری

تو ز قوم و قبیله ی آبی

و مبرّا زِ عیب و ایرادی

نامت آیینه را زِ رو برده

یا علی النقی و یا هادی

آمدی تیرگی فراری شد

قمرانه به شهر می تابی

و سیاهی تو را نمی فهمد

خارج از فهم کرم شب تابی

دشمنت هرچه گفت باکی نیست

تو نقی، پاک، مثل بارانی

چشم “شاهین” و جغد و کرکس کور

تا همیشه همای یزدانی

“متوکل” امام این قوم است

همشان مثل “معتز” و “واثِق”

با دهان قصد نورتان دارند!

نورکم حق و کلُّهم زاهِق …